مدیریت دادهها در کسبوکار صوتی-تصویری: نِتفلیکس به عنوان مطالعه موردی (بخش هفتم)
به جای تقسیم کردن مقیاس رویکرد الگوریتمی به ازای هر بازار، سیستم با قرار دادن کشورها در مناطقی با کاتالوگ مشابه و اجازه دادن به الگوریتمها برای عملکرد به صورت جداگانه در هر منطقه تکامل یافته است، اما این پردازش دادهها در سطح جهانی تکامل یافته است برای جلوگیری از خراب شدن الگوریتمهای کشورهای بزرگ توسط کشورهای کوچکتر، دادههای انگِیجمنت که به عنوان بازدیدها یا شدت استفاده شناخته میشوند، بر اساس کاتالوگهای مربوطه اصلاح میشوند. نباید فراموش کنیم که انتخاب ارائه شده توسط نتفلیکس در سرزمینهای مختلف و همچنین در محتوا و حجم آن متفاوت است. مدیریت حقوق سمعی و بصری، علیرغم فقدان مرزهای سرزمینی در اینترنت، همچنان منطقی و متفاوت از سایر درگاههای توزیع است: ویدیوی خانگی، VOD و تلویزیون (Clares-Gavilán، ۲۰۱۴)
از سوی دیگر، کلان داده نتفلیکس با افزایش تعداد مشترکین گسترش یافته است و به دلیل گسترش جهانی با لایههای جدید غنی شده است. برنامهها اکنون میتوانند قلمروهای جدیدی را به عنوان حیطه آزمایش استفاده کنند که به آنها کمک میکند که طرحهای ترجیحی محتوای صوتی و تصویری مشتریان خود را شناسایی و مخاطبان بالقوه را برای محصولات خود شناسایی کنند
همافزایی کاراییِ طراح و برنامه و نتیجۀ آگاهی عمیق مشتری و بازاریابی در بازارهای جدید، به موازات صعود نتفلیکس در جریان است. این ممکن است در مورد سریال “نارکوز” صدق کند، که بر اساس شخصیتی به نام پابلو اسکوبار نوشته شده و بخش قابل توجهی از گفت و گو در آن به زبان اسپانیایی است. این تولید مصادف شد با افزایش شدید مخاطبان اسپانیایی، هم در ایالاتمتحده، و هم در ابعاد بین المللی و همچنین با آغاز سرویسدهی در تعدادی از کشورهای آمریکای لاتین
توسعه جهانی به نتفلیکس اجازه می دهد اندازه مخاطبان خود را تغییر دهند و با توجه به کلان داده بخشی از بینندهها را در سرزمینهای مختلف شناسایی کنند. در حال حاضر ویترینهای مشاهده نتفلیکس جهانی است. محتوای نمای کلی از قبیل خانه پوشالی (۲۰۱۳)، جسیکا جونز (۲۰۱۵) یا Fuller House (2016)، هم اکنون با محصولاتی برای ویترینهای جهانی ذکر شده همگام هستند. کمدیهایی تلوزیونی “برای هزارهها”، مانند عشق (۲۰۱۶) یا “کارشناسی ارشد هیچ” (۲۰۱۵) نمونه های خوبی از این روند هستند
نتیجه گیری
نتایج ذیل را از این مقاله میتوان برداشت کرد: در مورد تجزیه و تحلیل ما شاهد چگونگی مدیریت استخراج و دادهها و تجزیه و تحلیل و تصمیم گیری بعدی به عنوان یک مزیت رقابتی کاری هستیم؛ کاری که منابع خود را برای پاسخ دادن به نیاز کاربر طراحی و مجهز کرده
با استفاده از تکنیکهای دادهکاوی نتفلیکس قادر به تقسیم مشتریان خود و شناسایی خوشه های کاربر برای مشاهده و ارائه محتوای شخصی می باشد. به این معنا، این تکنیکها به ایجاد نام تجاری (Netflix Originals) بستگی دارد که این هم به نوبۀ خود عمدتا به منافع و خواستههای مشترکان بستگی دارد
با استفاده از تکنیک های داده کاوی و تکنیک های ارائه محتوا، ما توانستیم ببینیم که چگونه نتفلیکس موفق میتواند بفهمد کاربران چه می خواهند یا نیاز دارند، و در نتیجه، تعداد لغو عضویت را کاهش دهیم
همچنین می توانیم نتیجه گیری کنیم که بینالمللیسازی خدمات، به طرز شگفت انگیزی، گامی قاطعی در جهت غلبه بر تفرقه فرهنگی کشورها بوده است. با توجه به جریان اطلاعات در کسب و کار خودمان که پویا، چرخهای، و بر اساس مدلهای یادگیری ماشین (Govind، ۲۰۱۵) است، نتفلیکس قادر به تکاملِ شناسایی ویترینهای جهانی در محتوا و تولید سفارشی برای یک مخاطب هدف رشد یافته با اضافه کردن بازارهای جدید شده است. نتفلیکس اکنون در سراسر جهان توصیه، خرید و تولید می کند
با نگاهی به مسیرهای تحقیقاتی آینده، ما معتقدیم که از میان تمام جنبههای ذکر شده، آنچه باید بیشتر بررسی شود، تجزیه و تحلیل گستردۀ سایر مناطق VOD است و اینکه آیا مطالب این مقاله قابل بسط به سایر مطالعات موردی هست یا نه. به این ترتیب می توانیم تحلیلها، ارزیابیها و شناساییِ روندهایی را انجام دهیم تا درک کنیم محور استراتژیک در صنعت فیلم آنلاین در یک مفهوم خلاصه میشود
به همین ترتیب، ما معتقدیم تحقیق روی کلان داده وقتی روی محتوای فیلم ها براساس تقاضا اعمال شود، میتواند ارتباط فناوریهای جدید را با کاربران و تولید کنندگان محتوا با هدف یافتن مسیرهای تحقیقاتی جدید، شناسایی کند
مراجع
Betancourt, Manuel (2015). “Netflix unequal marketing of
‘Narcos’ and ‘Club de cuervos’ ignores bilingual latinos”. Remezcla,
۲۷ de octubre.
http://goo.gl/qcXmTf
Brogan, Jacob (2015). “The case of the ornamental anthropologist.
How Netflix puts a human face on big data”. Slate, 31 May.
http://goo.gl/9Tu7Ja
Carr, David (2013). “Giving viewers what they want”. The
New York times, 24 Febr.
http://goo.gl/Iwuks8
لینکهای مرتبط