مرور رسانه های ۱۳ام تیر

به گزارش پارسینه جاش رابین، متخصص رسانه و مدیر دیلی دات، به سی‌ان‌ان می‌گوید که هیچ‌کس غیر از خود ما مقصر نیست! به گفته او وقتی ما صدها و بلکه هزاران عکس از خودمان و اعضای خانواده‌مان را در فیس بوک – و دیگر شبکه‌های اجتماعی- به اشتراک می‌گذاریم داریم به مهندسان این شرکت‌ها داده‌هایی می‌دهیم که توسط آنها الگوریتم‌های پیشرفته‌ای این‌چنینی را طراحی می‌کنند. چرا که داده‌های لازم برای آن را ما در اختیار آنها قرار داده‌ایم. فنآوری تشخیص افراد از روی چهره‌ آنها تازه نیست. چند سالی است که فیس بوک، گوگل‌پلاس و دیگر شبکه‌های اجتماعی از روی داده‌های قبلی (به عنوان مثال عکس‌های دیگری که فرد در آنها شناسایی شده است) می‌توانند هویت شخص را تشخیص دهند (یا حداقل با تقریب خوبی درست حدس بزنند) اما حالا فیس‌بوک نرم‌افزار تازه‌ای را امتحان می‌کند که در آن حتی لازم نیست صورت شما در عکسی مشخص باشد تا بشود حدس زد شما چه کسی هستید! فیس‌بوک می‌گوید که این نرم‌افزار از روی قد، وزن، شکل بدن، مدل مو و حتی لباسی که شما بر تن کرده‌اید می‌تواند هویت شما را با تقریب بسیار خوبی (۸۳ درصد ) شناسایی کند.ین لیکان، مدیر بخش هوش مصنوعی در فیس‌بوک می‌گوید: «من و شما می‌توانیم بقیه افراد را از روی نشانه‌های بصری شناسایی کنیم، چرا یک نرم‌افزار نتواند همین کار را بکند؟ ذهن ما از این نشانه‌ها همیشه برای شناسایی بقیه استفاده می‌کنیم و برای همین است که مثلا افراد را از پشت سرشان هم تشخیص می‌دهیم. مثلا مارک زاکربرگ (موسس فیس‌بوک)‌ همیشه یک تی‌شرت خاکستری می‌پوشد. این را همه می‌دانند.»اما فیس‌بوک از کجا به همه این اطلاعات دست پیدا کرده است؟ جاش رابین، متخصص رسانه و مدیر دیلی دات، به سی‌ان‌ان می‌گوید که هیچ‌کس غیر از خود ما مقصر نیست! به گفته او وقتی ما صدها و بلکه هزاران عکس از خودمان و اعضای خانواده‌مان را در فیس بوک – و دیگر شبکه‌های اجتماعی- به اشتراک می‌گذاریم داریم به مهندسان این شرکت‌ها داده‌هایی می‌دهیم که توسط آنها الگوریتم‌های پیشرفته‌ای این‌چنینی را طراحی می‌کنند. چرا که داده‌های لازم برای آن را ما در اختیار آنها قرار داده‌ایم.با آنکه فیس‌بوک گفته که فعلا قصد فروش یا عرضه عمومی این تکنولوژی را ندارد، اما فعالان حریم خصوصی نگران‌اند که امکان خصوصی ماندن اطلاعات در اینترنت با فن‌آوری‌هایی از این دست روز به روز کمتر می‌شود. حتی اگر خود فرد هم بخواهد که هویتش را در عکس‌ها و ویدوها مشخص نکند، امکان این مخفی ماندن تقریبا ناممکن می‌شود. از سوی دیگر مسئله دسترسی (و جاسوسی) سازمان‌های دولتی مثل سازمان امنیت ملی آمریکا   هم به این اطلاعات وجود دارد.